{ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَینَاهُ حُکمًا وَعِلْمًا وَکذَلِک نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ (٢٢)}[1] (یوسف: 22).
نسب یوسف:
یوسف پسر یعقوب پسر اسحاق پسر ابراهیم است. خداوند او را در ردیف مجموعه‌ی پیغمبران بزرگوار (که اسامی‌شان در قرآن آمده) ذکر کرده است و او را مدح و ستایش نموده است. {کذَلِک لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ (٢٤)} [2] (یوسف: 24).
قوم عاد به خاطر گناهانشان هلاک شدند و خداوند سرزمین و دیار آنان را به قوم ثمود واگذار کرد و قوم ثمود جای قوم عاد را در آن گرفتند و بیش از پیش به عمران و آبادانی آن سرزمین همّت گماشتند، چشمه‌ها جاری ساختند، باغ‌ها و بوستان‌ها ایجاد کردند و کوه‌ها را تر‌اشیده، در میان آنها خانه ساختند و از نابسامانی‌های روزکار و حوادث بد آن در امان بودند و در ناز و نعمت و رفاه و آسایش به سر می‌بردند،
قوم نوح مدت زمانی طولانی به پرستش بت‌ها مشغول بودند وبت‌ها را به عنوان خدایانی گرفته بودند که از آنها امید جلب خیر و دفع شر از خود را داشتند و در زندگی هر چیزی را به بت‌ها ارجاع می‌دادند و برحسب جهالت خويش و پیروی‌شان از هوای نفس، آنها را با نام‌های گوناکون می‌خواندند؛ گاهی آنها را ود، سـواع، یغوث و گاهی نیز یعوق و نسر می‌نامیدند[1].
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
روستای
بلعسکر(گروه R1)
و آدرس
bolaskars.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
{ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَینَاهُ حُکمًا وَعِلْمًا وَکذَلِک نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ (٢٢)}[1] (یوسف: 22). 
قوم عاد به خاطر گناهانشان هلاک شدند و خداوند سرزمین و دیار آنان را به قوم ثمود واگذار کرد و قوم ثمود جای قوم عاد را در آن گرفتند و بیش از پیش به عمران و آبادانی آن سرزمین همّت گماشتند، چشمه‌ها جاری ساختند، باغ‌ها و بوستان‌ها ایجاد کردند و کوه‌ها را تر‌اشیده، در میان آنها خانه ساختند و از نابسامانی‌های روزکار و حوادث بد آن در امان بودند و در ناز و نعمت و رفاه و آسایش به سر می‌بردند، 
قوم نوح مدت زمانی طولانی به پرستش بت‌ها مشغول بودند وبت‌ها را به عنوان خدایانی گرفته بودند که از آنها امید جلب خیر و دفع شر از خود را داشتند و در زندگی هر چیزی را به بت‌ها ارجاع می‌دادند و برحسب جهالت خويش و پیروی‌شان از هوای نفس، آنها را با نام‌های گوناکون می‌خواندند؛ گاهی آنها را ود، سـواع، یغوث و گاهی نیز یعوق و نسر می‌نامیدند[1].
تبادل
لینک هوشمند
